Wat groeit

Ik hoor best vaak mensen die zich richten op positiviteit om zich gelukkiger te voelen. Vaak onder het mom van concepten als 'wat je aandacht geeft, groeit!' En daar zit veel waarheid in!

Er komt elke seconde een ontiegelijke hoeveelheid informatie op je af. Om je niet gek te maken, filtert je onbewuste daar het overgrote deel van weg. Dat wat wel je bewustzijn binnen komt, zijn vooral de bekende, vertrouwde patronen. Dingen die bevestigen wat je al weet / voor waar hebt aangenomen.

Heb je dus ooit aangenomen dat de wereld een slechte plek is, dan filtert je brein - uit alle informatie die op je afkomt - dat wat het slechte bevestigt. Het gaat zelfs zo ver dat je brein liever informatie verdraait of volledig negeert, dan dat het een aangenomen overtuiging onder de loep neemt.

Andersom geldt ook dat als je er van overtuigd bent dat de wereld een fijne plek is, dat je dat steeds terug ziet. In die zin helpt het zeker om je op positieve mensen, nieuwsberichten, tv-programma's, gevoelens en gedachten te richten. Je zult er daardoor steeds meer van opmerken in de wereld om je heen. Wel geldt dat er veel positieve ervaringen nodig zijn om een aanwezig negatief filter om te buigen naar een positief filter.

Een grote valkuil is echter om het richten op positieve gedachten en gevoelens te misbruiken om niet meer naar pijnlijke ervaringen te hoeven kijken. Dat lijkt misschien een goede manier om je beter te gaan voelen, het is echter slechts een - tot mislukken gedoemde - poging van je mind om controle uit te oefenen en het pijnlijke stuk niet onder ogen te hoeven komen.

'Wat je aandacht geeft, groeit' is namelijk niet de enige 'regel' die hier van toepassing is. Wat dacht je van 'alles wat je onderdrukt, komt later dubbel zo hard terug'? En verdubbelen gaat veel sneller dan groeien ;).

Een ander aspect van positieve gedachten dat nog wel eens over het hoofd gezien wordt, is het feit dat je ze volledig - tot in je diepste kern - moet geloven. En maar al te vaak zit er een subtiel stemmetje onder dat iets zegt als 'geloof je het zelf?' Als dat zo is, dan werkt zo'n bewust positieve gedachte eerder negatief versterkend, dan dat het helpt je patroon te doorbreken.

Maar hoe weet je of je vanuit vrijheid voor meer positiviteit kiest, of dat je mind het misbruikt om iets te onderdrukken? Volgens mij is dat het antwoord op de vraag of je openlijk over het onderwerp - en met de betrokken mensen - kunt praten, lezen en denken. Kun je dat niet, dan is de kans dat je iets - in jezelf - niet onder ogen wilt zien, wel heel groot. Vooral ook als je de oorzaak van de negativiteit bij anderen legt en die weg duwt. Hoe goed en legitiem het argument dat je er geen aandacht aan wilt schenken en je op positiviteit wilt richten, ook voor je klinkt.

In mijn beleving is het veel beter om een laag dieper te gaan en in te zien dat je je gedachten en gevoelens niet bent en ze ook niet creëert. Ze komen in je op en verdwijnen ook weer vanzelf. Kijk er naar en neem ze - en jezelf - niet (te) serieus.

Op die manier krijgt alles wat er is de kans er te zijn, te stromen en op te lossen. Het gevolg is automatisch een groeiende ervaring van vrede, vreugde en liefde. Los van wat er verder op dat moment door je heen stroomt.

Ook hiervoor geldt: hoe meer je het doet, hoe gemakkelijker het wordt en hoe meer je ervaring van geluk groeit!